składnik

składnik
składnik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -a {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'element składowy jakiejś całości': {{/stl_7}}{{stl_10}}Składniki powietrza, ropy naftowej. Składnik pożywienia. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}mat. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w dodawaniu: liczba, którą się dodaje; wyraz wielomianu' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • składnik — m III, D. a, N. składnikkiem; lm M. i 1. «część składowa jakiejś całości, jeden z elementów czegoś» Składniki stałe, gazowe. Składniki mineralne ziemi. Składnik stopu. Składnik wody. Składnik związku chemicznego. Składniki nawozów sztucznych. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • chlorofil — m I, D. u; lm M. e, D. i «związek organiczny, zielony barwnik, główny składnik ciałek zieleni roślin, umożliwiający przemianę energii światła słonecznego w energię chemiczną, wykorzystywaną w procesie fotosyntezy; stosowany jako barwnik do… …   Słownik języka polskiego

  • element — m IV, D. u, Ms. elementncie; lm M. y 1. «część składowa jakiejś całości; składnik nadający czemuś odrębną cechę, właściwość; czynnik» Elementy baśniowe, mityczne. Elementy dekoracyjne, zdobnicze. Elementy obce w języku. Elementy utworu. ∆ techn.… …   Słownik języka polskiego

  • forma — ż IV, CMs. formamie; lm D. form 1. «zewnętrzny kształt, postać, wygląd czego» Dziwne, fantastyczne formy. Nadać formę czemuś. 2. «układ skoordynowanych elementów; struktura, ustrój; przejaw, odmiana» Formy prawne, sądowe. Różne formy świata… …   Słownik języka polskiego

  • konstytucyjny — konstytucyjnyni 1. «dotyczący konstytucji jako ustawy określającej ustrój społeczny i polityczny państwa» Ustawa konstytucyjna. Gwarancje konstytucyjne. Sejm konstytucyjny. ∆ Monarchia konstytucyjna «monarchia, w której konstytucja określa zakres …   Słownik języka polskiego

  • przymieszka — ż III, CMs. przymieszkaszce; lm D. przymieszkaszek 1. «to, co jest dodane do czegoś w niewielkiej ilości jako składnik; domieszka; uboczny składnik substancji, występujący w niewielkiej ilości» Rudy zawierają różne przymieszki mineralne. Czysty… …   Słownik języka polskiego

  • ryboflawina — ż IV, CMs. ryboflawinanie, blm chem. «jedna z witamin grupy B, składnik wielu enzymów, żółtopomarańczowy proszek o słabym zapachu i gorzkawym smaku; stanowi składnik pokarmów konieczny dla prawidłowego wzrostu i rozwoju ludzi i zwierząt; witamina …   Słownik języka polskiego

  • azot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. azotocie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pierwiastek chemiczny; bezbarwny i bezwonny gaz, słabo rozpuszczalny w wodzie, mało aktywny chemicznie, główny składnik powietrza (ok. 78%); wchodzi w skład wielu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • element — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. elementncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część jakiejś całości, rozumianej jako struktura; dająca się wyodrębnić cecha; składnik, czynnik, detal : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • plazma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. plazmazmie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} półpłynna, bezbarwna, galaretowata substancja złożona głównie z białka, stanowiąca podstawowy składnik… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”